Rzucanie Zaklęć w Magii egipskiej i Heka

Magiczna moc Egiptu była wyłączną prerogatywą królewskich i królewskich kapłanów. Dlatego wykorzystywali magiczne moce do nieosiągalnych zysków i bogactwa. Świat magii miał pragmatyczne podejście i zasady stosowane do osiągnięcia głównych celów ludzi, duchów, umarłych i bogów. Zastanów się nad wspaniałymi wyczynami następujących bogów: Ptah : Stworzenie świata Amon : samozapłodnienie Khnum : Kształtowanie mężczyzn i kobiet za pomocą gliny. Wszystkie te wielkie czyny byłyby niemożliwe bez pomocy wielkich magicznych mocy! Umarli i ich siedziba są zbyt ważni dla zmarłych, miejsca te wymagały bezpieczeństwa i ochrony przed siłami zła, a heka zapewnił im ich olbrzymie moce. Różnego rodzaju amulety były istotną częścią egipskiej magii.. Uzdrawianie było również magiczną sztuką, a heka zapewniała wszystkim wyleczenie z różnych dolegliwości i chorób. Moc heka może być czymkolwiek w swej naturze. Niektórzy używali go do własnych korzyści, podczas gdy inni używali magicznych mocy heka, aby pomóc wielu ludziom.

Przygotowanie do rytuału i zaklęć

Przygotowanie do rytuału i zaklęcia Praktyka heka wymagała wielu dni przygotowania i gotowości; osoba, która przeprowadziła rytuały, wcześniej zebrała wszystkie materiały potrzebne do tej funkcji. W większości przypadków pomyślny dzień i godzina potrzebowały godziny, ponieważ Egipcjanie wierzyli w znaczenie dobrych i złych dni. Miejsce, w którym odbywały się magiczne rytuały, odbyło się w porozumieniu ze starszymi, a kiedyś było to potajemnie ukryta komora lub jaskinia. W rzeczywistości każdy aspekt miał być rytualnie czysty, aby wyniki były skuteczne i autentyczne. Narzędzia i narzędzia używane w rytuałach również musiały być czyste i świeże. Zaklęcia i rytuały Magiczne słowa, wypowiedziane po cichu lub na głos, były prawdziwym sposobem wpływania na inne istoty duchowe i zmuszania ich do słuchania poleceń. Mowa zawsze inicjowała wiele działań, które były albo symboliczne, albo gestem. Działanie podobne do wymuszenia oznaczało przebicie gurki igłą lub nożem, plucie lub pieczenie.

Bogowie

Kapłani przywiązywiązują ogromną wagę do różnorodnych imion przywoływanych bogów lub duchów, imion ukrytych w labiryncie podziemnego świata. Każde wymawiane imię musi być precyzyjne w intonacji i pisowni; zła intonacja nigdy nie przyniosła żadnych rezultatów.