Egipskie Amulety – Rytuały Egipskie

Amulety: ANKH:
ANKH lub krzyż ANSATA to najstarszy amulet w Egipcie . Hieroglificzny znak Ankh oznacza życie lub życie wieczne . Szanuj nie tylko świat materialny, ale także, w najważniejszy sposób, życie poza nim, drugie życie, życie ducha. Ankh symbol łączy generatywnej zasady mężczyzny i kobiety w jednym projekcie. Pętla lub zgięcie reprezentuje żeńskie narządy rozrodcze i to, co pozostaje męskie.

Ten obraz jest podobny do krzyża chrześcijańskiego; Zmienia tylko górną część, która ma owalny pierścień. Górny pierścień przedstawia wejście wody, która zalała dolinę Nilu i wytworzyła płodność. Był to jeden z głównych atrybutów bogini Izydy, której udało się przywrócić życie jej mężowi i bratu Ozyrysowi. Chociaż w rzeczywistości nosiła go większość bogów, jako nieśmiertelny.

Istnieje wiele rycin i rzeźb, w których pojawia się Bóg lub bogini z krzyżem w ręku, przynoszący go do nosa innego Boga lub chronionego. Tym gestem nośnik krzyża daje tchnienie życia drugiemu, który z kolei otrzymał go przez twoje nozdrza. Często reprezentowany jest przez egipskich faraonów, których koronację odegrał ważną rolę.

To życie z kapitałem, które nie kończy się śmiercią, budzi się i trwa. Z tego powodu zastosował się do frontu faraonów, więc jego wizja wieczności przeważyła przez cały okres jego kadencji nad niepowodzeniem.

Jako amulet promuje długowieczność i mądrość, która przeżyła wiele żyć. Noś talizman z Ankh oznacza ubieganie się o płodność i dostatek. Ale także o krok dalej: idź w pogoń za duchowością.

Serce:
Bogowie to usatysfakcjonowali „(ieb-neteru-hotep)”. Dla starożytnych Egipcjan serce było miejscem myśli, emocji i życia. W procesie przed Ozyrysem serce było ciężkie, w przeciwieństwie do wyrażenia sprawiedliwości i prawdy (matat); recytując zaklęcia „och, moje serce. nie pozostań jako świadek przeciwko mnie. Nie przechodzę przed sędziami. Nie działaj przeciwko moim przed bogami. Nie bądź moim wrogiem w obecności strażnika równowagi Anubisa. „, więc amulet ieb miał zasadnicze znaczenie dla przejścia na kolejny poziom istnienia.” Słowo ieb pojawia się w pojęciach jako „dobry przyjaciel” (ak-ieb), tłumacząc jako „ten, który wszedłeś w serce” , „radość” (au-ieb) oraz wyrażenia religijne, takie jak „serce zadowolonych bogów” (ieb-neteru-hotep).

Amuletos-corazon to karneol, czerwony jaspis, czerwona ceramika lub kolorowa pasta. Zarówno czerwony karneol Jasper symbolizuje dynamizm, odwagę zmierzenia się z niewidzialnymi wrogami. Odnoszą się one do gniewu bogów broniących swoich miejsc, których korzeniem musi być niebo, a nie zwierzęce namiętności. To jest wywyższenie, córko nieba.

TYET:
Węzeł Tyet lub Izyda to amulet symbolizujący kobiecą regenerację; jego czerwonawy kolor nawiązuje do „krwi Izydy”. Ponieważ kobieta daje życie, ich rola w egipskiej magii była fundamentalna; będąc głównym wykładnikiem bogini Izydy, „Pani magii”. Czasami tiet uosabia także boginie Orzechów, Hathor i Nefthys, gdzie węzeł jest rodzajem stroju, którego środkowa część i części boczne tworzą stylizowany pałąk. Skojarzenie tiet z kobiecością i djed z męskością były sposobem wyrażenia podwójnej natury życia, a także symbolicznym przedstawieniem bogów Izydy i Ozyrysa, rodziców Horusa Diosa. Znak tyetu jest również używany jako insygnia urzędu Butlera lub pałacu „cesjonariusza” (jerepah).

Węzeł bogini Izydy, znany również jako symbol Tyeta, był stylizowanym przedstawieniem genitaliów bogini. Prawie każda kobieta nosząca ten amulet, który zapewni mądrość Izydy i jej wiedzę. Ten amulet służy jako urok płodności. Prawie zawsze był wykonany z czerwonego kamienia i zawierał zielony kamień. Kiedyś ustawiano go na gardle lub klatce piersiowej.

URAEUS:
Uraeus jest reprezentacją bogini Wadjet. Wizerunek był preferowanym herbem ochronnym wielu faraonów, którzy jako jedyni mogli nosić go jako charakterystyczną cechę rodziny królewskiej.

Uraeus miał postać kobry i czasami nosił Czerwoną Koronę niższego Egiptu i biel wysokiej Korony Egipskiej. Bogini kobra Wadjet, występująca obok bogini Nekhbet Vulture, jako przedstawiciel górnego i dolnego Egiptu.

Wadjet, pochodzący z delty Nilu, symbolizował niższy Egipt, ochronną boginię faraona, był wężem, który działał jako ochrona bogów i faraonów w mitologii starożytnego Egiptu i przypisuje się mu cechę bycia bardzo potężnym. Wcielił on boginie Słońca.

Nekhbet, przedstawiony jako sęp, był symbolem wysokiego Egiptu; to ochronne bóstwo faraona podczas narodzin, koronacji, uroczystości jubileuszowych i bitew.

Jeden z tytułów faraona, nazwa Nebty zawiera Uraeus. Przedstawiony również na szczycie wielu świątyń i części egipskich koron, jako opaska na głowie trzymająca Nemes (nakrycie głowy faraonów) oraz w biżuterii lub amuletach faraonów i bogów.

Kobra i wąż były symbolami zmartwychwstania i były związane z mitami słonecznymi podróży Słońca przez niebo i podziemia, Duat. Czcił ich głównie Buto i umierając, złożyli je w skrzynkach z brązu lub drewna, z wygrawerowanymi płaskorzeźbami wizerunków węży, które czasami miały ludzką głowę dotykającą podwójnej Korony moczem.

BARWIONY SŁUPEK:
Pilar Dyed, to symbol, który może reprezentować kręgosłup boga Ozyrysa, drzewo, słupek ze związanych snopków zboża itp. Jest to jeden z najbardziej reprodukowanych w egipskiej mitologii, chociaż nie jest znany obiekt, który faktycznie reprezentuje.

Z czasem Tinita znała filary Barwione, znalezione w Helwan. Później, w dawnym Królestwie, zostało zapisane w miejscu pochówku faraona Dżosera (Zosera) w Sakkara, nekropolii w Memfis, i wydaje się wskazywać, że był to symbol związany z innymi pojęciami, takimi jak podparcie nieba. Alternatywnie, można go przypisać do innych bóstw, takich jak Sokar i Ptah, ponieważ ci bogowie Memphis są reprezentowani z tym symbolem.

Podczas nowego królestwa, Papirus Ani, jest narysowany obok znaku życia, Anj, z ramionami, na których unosi się tarcza słoneczna, w towarzystwie, po obu stronach, jego siostry Neftis i jego żony Izydy, z kilkoma salutującymi małpami i czcij Słońce. Ozyrys jest reprezentowany przez barwioną formę.

Możliwe jest, że gdy Ozyrys, Ptah i Sokar byli ze sobą związani, filar stał się częścią symboliki Ozyrysa, gdy jego kult rozprzestrzenił się szeroko. Farbowany filar znajduje się również w reprezentowanych przez bogów Thotach i sceptrach Khonsu.

„Wzniesienie barwionego filaru” było słynną ceremonią pochodzenia Memphis, być może na cześć boga Ptah, który później był związany z Ozyrysem. Odbycie tej ceremonii symbolizowało stabilność panowania, zmartwychwstanie Ozyrysa i zwycięstwo tego Boga na Seta. Ceremonia ta była sposobem na odnowienie, regenerację i ożywienie sił faraona okresowo, aby mógł on nadal panować na tronie Egiptu. Ponadto podczas imprezy należy powtórzyć Heb Sed. Można zobaczyć między innymi w świątyni SETI I w Abydos,

Oko Horusa „oko, które to widzi”

Oko Horusa jest jednym z najsłynniejszych uroków starożytnego Egiptu i współczesnego świata muzułmańskiego. Jak talizman symbolizuje zdrowie, dobrobyt, niezniszczalność ciała i zdolność do odrodzenia. Wedjat, częściowo ludzki, a częściowo Hawk Eye, jest okiem Horusa, Boga niebios, i oznacza „jedność lub całkowicie przywrócone”. Te amulety były przydatne nie tylko chorobie, ale także przeciwko zdradzie, zaklęciom i przekleństwom wysyłanym przez wrogów i złe oko.

Był to jeden z najpotężniejszych amuletów, szczególnie chroniący nacięcie praktykowane w Mumii w celu pobrania jego narządów. Reprezentował cię w oczach, ponieważ przez tysiące lat, z okręgiem z kropką w środku, ten sam symbol, który reprezentuje Słońce, a zatem reprezentuje moc wiecznego, niezmiennego w czasie.

Chrząszcz jako urok

Chrząszcz był amuletem życia i mocy, kształtem gnojówki (Scarabaeus sacer Egyptian), która reprezentowała wschodzące słońce i była symbolem zmartwychwstania w mitologii egipskiej. Życie zapewniało ochronę przed złem, widocznym lub niewidzialnym, dając codzienną siłę i moc. Po śmierci, który go nosił, zyskał zdolność do wskrzeszenia i życia wiecznego.

Chrząszcz był połączony z Bogiem Khepri, formą Ra jako wschodzące słońce, i był symbolem ciągłej transformacji istnienia.

Kilka gatunków chrząszczy, szczególnie Scarabaeus, cieszyło się świętością wśród Egipcjan.

Jej hieroglificzna nazwa tłumaczy się na xpr i tłumaczy jako „konwersja” lub „transformacja”. Pochodny termin xprw tłumaczy się w zależności od kontekstu jako „forma”, „transformacja”, „zdarzenie”, „tryb bycia” lub „automatycznie utworzony”. Możesz mieć znaczenie egzystencjalne, fikcyjne lub ontologiczne.

Chrząszcz był związany z Khepri, stworzonym automatycznie, Bogiem związanym z wschodzącym słońcem. Kiedyś sądzono, że chrząszcz był tylko płci męskiej i że rozmnażał się przez osadzenie nasienia w kuli odchodów. Tak zwana autoreprodukcja chrząszcza przypomina Khepri, który również został stworzony z niczego. Z drugiej strony kula gnojowa toczona przez chrząszcza przypomina słońce. Plutarch napisał:

Egipcjanie wierzyli, że Khepri odnawiał Słońce każdego dnia po jego zniknięciu na horyzoncie, zabierając go przez podziemny świat Duat. Po zachodzie słońca, aby odnowić je następnego dnia. Niektóre grobowce królewskie nowego Królestwa przedstawiają potrójny obraz Boga Słońca z chrząszczem jako symbolem porannego słońca. Astronomiczny sufit w grobie Ramsa VI mówi „śmierć” każdej nocy i „odrodzenie” Słońca jako pochłonięte przez Nut, boginię nieba i ponowne pojawienie się jej łona jako Khepri. Obraz chrząszcza związany z ideami transformacji, odnowy i zmartwychwstania jest wszechobecny w starożytnej egipskiej sztuce pogrzebowej i religijnej.

Chrząszcze zostały wyrzeźbione z różnych materiałów: steatytu, bazaltu, granitu i kamieni szlachetnych, takich jak lapis lazuli, ametyst, karneol, a nawet metale takie jak złoto. Wykopaliska archeologiczne w Egipcie ujawniły zdjęcia chrząszczy z kości, kości słoniowej, kamienia, egipskiego fajansu i metali szlachetnych, pochodzących z szóstej dynastii aż do okresu rzymskiego.

Są zwykle małe i są przekłute, aby umożliwić zaczepienie ich na naszyjniku, a podstawa zawiera krótki napi. Były one powszechnie używane jako amulety, a na jej plecach znajdowały się postacie lub teksty. Niektórzy napisali imię właściciela i używano ich jako pieczęci, powszechnego użytku w amforach z winem, luksusowych towarach. Faraonowie czasami zlecali produkcję okazów z długimi napisami, upamiętniającymi ślub chrząszcza królowej Tiy. Duże rzeźby chrząszczy można znaleźć w świątyniach w Tebach, w Serapeum w Aleksandrii i gdzie indziej w Egipcie.

Chrząszcz miał ogromne znaczenie w egipskim kulcie grobowym. Zwykle rzeźbiono go w kamiennej zieleni i umieszczano na piersi zmarłego, aby chronić serce i zastępować go podczas mumifikacji. Celem „chrząszcza serca” było przekonanie, że serce nie świadczy o zmarłym w sądzie zmarłych. Inną możliwością są słowa transformacji tekstów sarkofagów, które twierdzą, że dusza zmarłego może przekształcić się (xpr) w człowieka, boga lub ptaka i pojawić się ponownie w świecie żywych.

Być może najsłynniejszym przykładem takich „chrząszczy serca” jest żółtawo-zielony kolor znaleziony wśród zapasów grobowca Tutanchamona, wyrzeźbiony na dużym kawałku krystalicznego minerału pustyni libijskiej.

Wykonany głównie z glazurowanego steatytu o wymiarach od 4,7 do 11 cm, z tekstem u dołu. Były one używane jako pieczęcie w przedstawieniu króla, jego rodziny i niektórych dostojników, podczas drugiego okresu pośredniego Egiptu (Hyksos). Są jednym z głównych źródeł informacji o czternastej i piętnastej dynastii. Znaleziono je oprócz Egiptu, Kanaanu i Kush.

Był szeroko stosowany w XVIII dynastii, dając Tutmozisowi III pieczęć królewską. Amenhotep III wykorzystywał je szeroko, jako sposób na rozpowszechnianie wiadomości związanych z nim lub z rodziną królewską według ich domen. Najliczniejsza mówi o lwach zabitych własnymi strzałami i polowaniu na dzikie byki. Inne okazy mówią o jej ślubie z Tiy, budowie sztucznego jeziora Malkata Palace lub przybyciu księżniczki mitanii Kilughepy z innymi 317 kobietami do Królewskiego Haremu. Te chrząszcze propagandowe były większe i zostały rozdzielone między dworzan, urzędnicy albo zostali wysłani jako dar dla królów krajów sprzymierzonych.

Chrząszcz jest nadal popularnym przedmiotem ze względu na zainteresowanie i współczesną fascynację sztuką i wierzeniami starożytnego Egiptu. Chrząszcze z kamieni półszlachetnych lub glazurowanej ceramiki można kupić w większości sklepów, podczas gdy w świątyni w Karnaku trzeba było chronić byłego dużego chrząszcza, reprezentację Khepri, aby zniechęcić odwiedzających do przesądnej praktyki wcierania podstawy posągu w szczęście; wiele z nich jest teraz ograniczona do trzech okrążeń.